



Η συλλήβδην «καταδίκη της τρομοκρατίας» συσκοτίζει την αναμέτρηση με ένα πολιτικό φαινόμενο.
Η τοποθέτηση της Αριστεράς για το φαινόμενο του ένοπλου δεν έχει νόημα ως διάλογος με τις ένοπλες οργανώσεις ούτε ως δημοσιογραφική περιγραφή του φαινομένου.