



Με δεδομένο ότι δεν είχαμε ακόμα ξεπεράσει την προηγούμενη κρίση, που ήταν η χειρότερη στην ιστορία του αναπτυγμένου καπιταλισμού, τα πράγματα είναι μάλλον άσχημα.
Οι κεντρικοί τραπεζίτες (αντίθετα από τα κινήματα) έχουν καταλάβει ότι έχει έρθει τέλος εποχής.
Η ενέργεια πρέπει να θεωρείται κοινωνικό και όχι εμπορικό αγαθό.
Η περίοδος από πριν την κρίση μέχρι σήμερα χαρακτηρίζεται διεθνώς από τη συνεχή αύξηση του δημόσιου και του ιδιωτικού χρέους.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε βαθιά κρίση κοινωνικής αναπαραγωγής, βιώνει διαδικασίες καταστροφής του τρόπου όπου τα νοικοκυριά των εργαζόμενων τάξεων μπορούσαν να συντηρούνται.
Με τις startups το κεφάλαιο απεμπλέκεται από το κόστος μιας παραδοσιακής επιχείρησης κανονικοποιώντας την αναδιάρθρωση των παραγωγικών σχέσεων.
Το μόνο που έχουν στα χέρια τους τα λαϊκά στρώματα είναι τα ήδη ψηφισμένα μέτρα και τη συμφωνία επιμήκυνσης της αιματηρής λιτότητας μέχρι τουλάχιστον το 2060.
Κανείς δεν φαίνεται να έχει περισσότερη τυφλή εμπιστοσύνη στο κοινό νόμισμα από την ευρωαριστερά.