Η περίοδος από πριν την κρίση μέχρι σήμερα χαρακτηρίζεται διεθνώς από τη συνεχή αύξηση του δημόσιου και του ιδιωτικού χρέους.
Αναγκαία όσο ποτέ η κοινή δράση και το πολιτικό μέτωπο των δυνάμεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Αν από τη μία είναι σκληρό να βλέπεις τους μαθητές σου να σε ξεπερνάνε, από την άλλη είναι οπωσδήποτε και μια δικαίωση.
Οι κυρίαρχες δυνάμεις συκοφαντούν την κρίση νομιμοποίησης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης παρουσιάζοντάς την ως ένα ξενόφοβο και συντηρητικό αντανακλαστικό.
Όλα είναι απλώς υπόθεση διαφοράς φάσης: ο “καλός μαθητής” της εσωτερικής υποτίμησης μετατρέπεται σε νέο εφιάλτη για τους Ευρωπαίους.