Στις 13 Απριλίου 2016 πραγματοποιείται στην Πολυτεχνική Σχολή του Δημοκρίτειου Πολυτεχνείου Θράκης στην Ξάνθη διαμαρτυρία φοιτητών με αντιφασιστικό περιεχόμενο. Αφορμή, η εμφάνιση φασιστικών συνθημάτων και ναζιστικών συμβόλων στον χώρο του πανεπιστημίου αλλά και η αντιπαράθεση, το προηγούμενο διάστημα, ανάμεσα στους φοιτητές και τον τότε αναπληρωτή καθηγητή του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών Γεώργιο Παύλο (σήμερα έχει πάρει σύνταξη).

Οι φοιτητές κατηγορούσαν τον καθηγητή Παύλο για τον τρόπο που έκανε το μάθημά του. Πιο συγκεκριμένα του απέδιδαν υπερβολικά ποσοστά αποτυχίας, ακαθόριστο περίγραμμα ύλης, πίεση να προμηθευτούν το σύγγραμμά του κ.ά. Παράλληλα, τον κατηγορούσαν και για ακροδεξιά ρητορική μέσα στο μάθημα αλλά και σε διάφορα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που έστελνε στους φοιτητές, για ιδεολογική κατήχηση στα σεμινάρια που οργάνωνε, για προσβλητική στάση.

Σύμφωνα με τους ίδιους, όταν τελειώνει η διαμαρτυρία, δέχονται επίθεση δύο φοιτητές, ο ένας εκ των οποίων είχε κατηγορηθεί από τους φοιτητές ως ακροδεξιός. Υποβάλλεται μήνυση εναντίον τριών φοιτητών για βαριά αδικήματα. Οι φοιτητές που δέχτηκαν τη μήνυση αρνούνται κάθε κατηγορία και αποδεικνύουν (με φωτογραφίες, βίντεο κ.λπ.) ότι δεν είχαν καμιά σχέση με την επίθεση, αλλά αντίθετα έσπευσαν να κατευνάσουν την ένταση/όξυνση που είχε δημιουργηθεί. Ωστόσο, τελικά τους ασκήθηκε δίωξη για παράνομη βία, ληστεία κατά συρροή και επικίνδυνη σωματική βλάβη. Σημειώνουμε ότι η ληστεία που αναφέρεται αφορά το γεγονός ότι ένας από τους φοιτητές που κατήγγειλαν ότι δέχτηκαν επίθεση, έχασε την τσάντα του την οποία αργότερα ξαναβρήκε.

Ο φοιτητικός σύλλογος βρίσκεται στο πλευρό των διωκόμενων φοιτητών και εξαρχής συσχετίζει την υπόθεση με τη δράση του αναπληρωτή καθηγητή Γ. Παύλου και τις στενές σχέσεις που διατηρούσε με τον μηνυτή. Φοιτητές υποστήριξαν τότε ότι ο Γ. Παύλος απέστειλε ηλεκτρονικό μήνυμα με το οποίο ουσιαστικά καλούσε τους μηνυόμενους φοιτητές σε συμμόρφωση και παύση της συνδικαλιστικής τους δράσης ώστε να αποσυρθεί η μήνυση και να παρέμβει στους εισαγγελείς.

Η ανακοίνωση του φοιτητικού συλλόγου καταγγέλλει «φασιστικές προκλήσεις από μεριάς του καθηγητή Γ. Παύλου όσο και ενός φασίστα υποστηρικτή του», αναφέρεται σε «φασιστική ρητορεία» του καθηγητή, και τον κατηγορούν ότι «στοχοποίησε τους τρεις διωκόμενους φοιτητές ήδη από την έναρξη των κινητοποιήσεων, εξαιτίας της συνδικαλιστικής τους δράσης». Στο πλευρό των διωκόμενων φοιτητών τοποθετούνται πλήθος φοιτητικοί σύλλογοι αλλά και πανεπιστημιακοί.

Στις 19 Μαΐου 2016 εμφανίζεται κείμενο με υπογραφές διαφόρων Ελλήνων επιστημόνων του εσωτερικού και του εξωτερικού που στοχοποιεί ευθέως την «Ενωτική Πρωτοβουλία Ανεξάρτητων Αριστερών “Λεγεωνάριοι – Κουρσάροι”», σχήμα της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης (της πανελλαδικής δικτύωσης των σχημάτων της ριζοσπαστικής αριστεράς στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ). Αναφέρουν ότι ο «αν. καθ. Γιώργος Παύλος απειλήθηκε δημοσίως σε αφίσες του [sic] EAAK», ενώ κατηγορούν το σχήμα ότι «ξυλοκόπησε φοιτητή της Αρχιτεκτονικής επειδή ανέβασε στο facebook εικόνες με εθνικά σύμβολα». Σε αυτό το πλαίσιο απαιτούν την «παραδειγματική τιμωρία των δραστών» αλλά και να κηρυχθούν «παράνομες στον χώρο φοιτητικές οργανώσεις που χρησιμοποιούν οποιαδήποτε μορφή βίας». Στις υπογραφές ξεχωρίζουν διάφορες φιγούρες που συναγωνίζονται στην εθνικοφροσύνη αλλά και η δικηγόρος Χριστίνα Τσαμπάζη που έχει συχνά εκπροσωπήσει ακροδεξιούς όπως η Θ. Σκορδέλη, υποψήφια με τη Χρυσή Αυγή και καταδικασμένη για την οργανωμένη επίθεση ενάντια στον Αλέκο Αλαβάνο και τα μέλη του συνδυασμού «Ελεύθερη Αττική» στις 22.10.2010. Το κείμενο αυτό αναπαράγεται σε πλήθος ιστοσελίδες, ιδίως αυτές με ακροδεξιό προσανατολισμό.

Μία εβδομάδα μετά την υπόθεση σηκώνει και η ίδια η Χρυσή Αυγή το ζήτημα. Με ερώτηση του βουλευτή Κιλκίς Χρήστου Χατζησάββα με τίτλο «Εγκληματική οργάνωση ακροαριστερών φοιτητών προβαίνει σε τρομοκρατικές και δολοφονικές επιθέσεις στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης» καταγγέλλει και αυτή το περιστατικό στοχοποιώντας το σχήμα της ΕΑΑΚ, για το οποίο αναφέρει «ότι προβαίνει σε παράνομη και εγκληματική δραστηριότητα πραγματοποιώντας δολοφονικές επιθέσεις εναντίων καθηγητών και φοιτητών». Ερωτάται μάλιστα το αρμόδιο υπουργείο εάν «έχει την πρόθεση […] να δημιουργήσει το σχετικό νομικό πλαίσιο προκειμένου να οδηγούνται ενώπιον των δικαστικών αρχών και να κηρύσσονται παράνομες φοιτητικές οργανώσεις οι οποίες χρησιμοποιούν οποιαδήποτε μορφή βίας και τρομοκρατίας».

Ωστόσο, η υπόθεση δεν τελειώνει εδώ. Στις 21 Ιουνίου του 2016 ο αναπληρωτής καθηγητής Παύλος υποβάλλει προς τα όργανα του ΔΠΘ και στην Εισαγγελία Ξάνθης «Έκθεση σχετικά με την πανεπιστημιακή βία (Μπούλινγκ), εγκληματικές ενέργειες και την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου στο ΔΠΘ». Σε αυτή αναφέρεται σε 20-30 φοιτητές που «τρέχουν ως φάλαγκα [sic] πολέμου», καταγγέλλει «μικρή φοιτητική ομάδα» που «ασκεί έναν ιδιότυπο πολιτικό έλεγχο» και έναν «πρωτόγνωρο εκφοβισμό μέσω προπυλακισμών και βιαιοπραγιών». Περιγράφει την ύπαρξη «“φοιτητικών ΜΑΤ” που στεγάζονται στο αυτόνομο στέκι των ΠΡΟΚΑΤ», μιλάει για ξυλοδαρμούς «από μέλη ορισμένων συνδικαλιστικών φοιτητικών ομάδων», αναφέρει ότι «μέλη ΔΕΠ στοχοποιούνται ως δήθεν κακοί δάσκαλοι, αυταρχικοί, φασίστες, χρυσαυγίτες». Υποστηρίζει ότι οι «ομάδες φοιτητών που είναι υπεύθυνες για την οργάνωση των ξυλοδαρμών και των απειλών προς συμφοιτητές των, ασκούν τρομοκρατία, αστυνόμευση, λογοκρισία και Μπούλινγκ» και αναφέρει ότι «ασκούν συστηματική αστυνόμευση αλλά και τρομοκράτηση». Η έκθεση καταλήγει σε συγκεκριμένες προτάσεις που ξεκινούν από τη «βράβευση και ηθική αποκατάσταση εκ μέρους της διοίκησης του ΔΠΘ των φοιτητών θυμάτων του πανεπιστημιακού Μπούλινγκ» έως την «απόφαση απόσυρσης των συνδικαλιστικών ομάδων και όλου του διαφημιστικού υλικού των από τους χώρους διδασκαλίας».

Στις 13 Οκτωβρίου 2016, ο Παύλος επανέρχεται και υποβάλλει αναφορά-καταγγελία στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Ξάνθης. Σε αυτή ζητά τη συνδρομή της πολιτείας, στρεφόμενος και κατά συναδέλφου του αλλά και κατονομάζοντας φοιτητές του ΔΠΘ υποστηρίζοντας ότι «εμμέσως ή αμέσως ευθύνονται για όλα τα γεγονότα τρομοκράτησης, απειλών λεκτικών, για πράξεις σωματικής βίας, στοχοποίησης, συκοφάντησης, ψευδών ειδήσεων και εν γένει για το κλίμα βίας εναντίον φοιτητών ή μελών ΔΕΠ στην Πολυτεχνική Σχολή».

Στις 14 Νοεμβρίου 2016, καταθέτει «Συμπληρωματική Έκθεση για τα γεγονότα ξυλοδαρμών στο ΔΠΘ», προς τον Πρύτανη του ΔΠΘ, που την κοινοποιεί στον κοσμήτορα της Πολυτεχνικής Σχολής ΔΠΘ και την Εισαγγελία Ξάνθης. Σε αυτή επαναλαμβάνει τα περί «ξυλοδαρμών», αναφέρεται σε «διωγμό της ελληνικότητας στο ΔΠΘ υπό την ανοχή της Διοίκησης του ΔΠΘ», υποστηρίζει ότι «η Διοίκηση του ΔΠΘ ανέχεται και διακριτικά στηρίζει εδώ και χρόνια την παρουσία στα κτήρια των ΠΡΟΚΑΤ μιας ακραίας ομάδας φοιτητών και μη που σαφώς προειδοποιούν πως στο ΔΠΘ δεν χωρούν Έλληνες». Διατυπώνει μάλιστα τη γνώμη πως στο ΔΠΘ υπάρχει «ένα είδος φοιτητικού ISIS που δεν ανέχεται τίποτε πέραν των δογμάτων και φιλοσοφικών αυτών των ομάδων».

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι 11 φοιτητές, προερχόμενοι από αριστερές οργανώσεις (ΕΑΑΚ, Αγωνιστικές Κινήσεις) και αναρχικές συλλογικότητες να κληθούν για κατάθεση από την πταισματοδίκη Ξάνθης στο πλαίσιο προκαταρκτικής εξέτασης. Η συγκεκριμένη απόφαση μπήκε τελικά στο αρχείο. Όμως, η Εισαγγελία τελικά με βάση και συμπληρωματική κατάθεση ενός εκ των φοιτητών που είχαν δεχτεί την επίθεση άσκησε δίωξη για ληστεία κατά συρροή και επικίνδυνη σωματική βλάβη σε άλλους τρεις φοιτητές οι οποίοι καλούνται σε απολογία από τον ανακριτή Ξάνθης στις 20 Φεβρουαρίου.

Ο ρόλος του καθηγητή Γ. Παύλου

Σημειώνουμε εδώ ότι ο καθηγητής Γ. Παύλος έχει μια παρουσία στη δημόσια σφαίρα με απόψεις που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και ακροδεξιές. Για παράδειγμα, το 2014 ήταν ένας εκ των 34 ακαδημαϊκών και επιστημόνων που υπέγραψαν επιστολή προς τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια απαιτώντας να μην ανεγερθεί τζαμί στον Βοτανικό ή οπουδήποτε αλλού, και να αποσυρθεί το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, ένα κείμενο που καλούσε σε απέλαση όλων των μεταναστών που εισήλθαν παράνομα στη χώρα και ζητούσε το δραστικό περιορισμό του θεσμού του πολιτικού ασύλου. Το κείμενο έτυχε υμνητικής προβολής από την επίσημη ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής. Τον Ιούλιο του 2015, σε κείμενό του απευθυνόμενο στον πρωθυπουργό της χώρας, που δημοσιεύτηκε και σε τοπική ιστοσελίδα, σπεύδει να τον καλέσει να μιμηθεί τον Ιωάννη Μεταξά αλλά και τον… Ηλία Κασιδιάρη.

Επίσης, είχαν υπάρξει σοβαρά προβλήματα στη σχέση του καθηγητή Παύλου με τους φοιτητές και για αυτό είχαν υπάρξει και κινητοποιήσεις σε σχέση με τον τρόπο που δίδασκε και εξέταζε. Τα προβλήματα αυτά αναγνωρίζει και πόρισμα ΕΔΕ που διενεργήθηκε σε βάρος του. Μάλιστα, κατά το πόρισμα «γεννάται θέμα σοβαρής εμπλοκής και ανάμειξης του κ. Παύλου στη δημιουργία πολωτικού και πολλές φορές εχθρικού κλίματος μεταξύ των φοιτητών του τμήματος που οδήγησαν και σε επεισόδια βίας μεταξύ ομάδων φοιτητών που είχαν ως αποτέλεσμα και τον τραυματισμό φοιτητή, προσδίδοντας ενδεχομένως στις πράξεις του στοιχεία ηθικής αυτουργίας των πράξεων αυτών». Ως προς τη συμπεριφορά του καθηγητή Παύλου προς τους συναδέλφους του, το πόρισμα διαπιστώνει ότι με ανακοινώσεις του έκανε προσπάθεια εκφοβισμού τους και απείλησε να τους διαπομπεύσει μέσω των ΜΜΕ, επειδή είχαν αναλάβει, με απόφαση της συγκλήτου, να πραγματοποιήσουν τις εξετάσεις του Σεπτεμβρίου, ενώ με ανάλογο τρόπο συμπεριφέρθηκε και έναντι των πρυτανικών αρχών του ιδρύματος.

Το συμπέρασμα της ΕΔΕ είναι ότι «προκύπτουν βάσιμες ενδείξεις τέλεσης πειθαρχικών παραπτωμάτων από τον κ. Παύλο», που αφορούν την «αναξιοπρεπή ή ανάρμοστη συμπεριφορά» σε θέματα που αφορούν τα διδακτικά συγγράμματα αλλά και τη συμπεριφορά απέναντι σε φοιτητές, συναδέλφους αλλά και τις προϊστάμενες αρχές και τα όργανα διοίκησης του πανεπιστημίου. Για τη συμπεριφορά του έναντι των φοιτητών το πόρισμα εκτιμά ότι επιδεικνύει «αγωγή απάδουσα στην αξιοπρέπεια ακαδημαϊκού λειτουργού» και «παραβίαση κανόνων συμπεριφοράς που πρέπει να επιδεικνύουν τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας ώστε να μη διαταράσσεται η δημοκρατική λειτουργία και να μη θίγεται το κύρος του ΑΕΙ και των λειτουργών του».

Ο κίνδυνος της ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης των φοιτητών

Έξι φοιτητές, μέλη αριστερών και αναρχικών συλλογικοτήτων βρίσκονται αντιμέτωποι με βαριές κακουργηματικές κατηγορίες σε μια υπόθεση που πατάει πάνω σε μια συστηματική ακροδεξιά στοχοποίηση μαχόμενων αριστερών και κινηματικών συλλογικοτήτων και που αποτελεί ευθεία προσπάθεια ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης μέσα στους φοιτητικούς χώρος, τμήμα μιας συνολικότερης αυταρχικής στροφής. Ο τρόπος που η ακροδεξιά υιοθέτησε από την πρώτη στιγμή αυτή την υπόθεση αλλά και το γεγονός ότι υπήρξε μια ολόκληρη προσπάθεια να γίνουν με κάθε τρόπο διώξεις, παρότι εξαρχής οι διωκόμενοι φοιτητές είχαν αποδείξει ότι οι κατηγορίες είναι ανυπόστατες, δείχνουν ότι δεν έχουμε να κάνουμε με ένα μεμονωμένο κρούσμα αλλά με μια συνολικότερη μεθόδευση.

Από όσους οραματίζονται ένα αποστειρωμένο πανεπιστήμιο που θα παράγει απλώς εμπορεύσιμη έρευνα έως την προσπάθεια της ακροδεξιάς να αποκτήσει πάτημα στο χώρο αυτό, αρκετοί είναι αυτοί που θέλουν να δουν να εκλείπουν από τον ακαδημαϊκό χώρο οι εστίες αντίστασης και οι ριζοσπαστικές φωνές και συλλογικότητες και να πάψουν οι φοιτητικοί σύλλογοι να είναι χώροι αγωνιστικών πρακτικών. Το γεγονός ότι τέτοιες βαριές διώξεις ενάντια σε αγωνιζόμενους φοιτητές και φοιτήτριες προκύπτουν σε μια περίοδο όπου υπάρχει πλήθος κρουσμάτων αυταρχικής στροφής, με κομβικό σημείο τη βιομηχανία διώξεων ενάντια σε κάθε κίνημα, από τον αγώνα κατά των πλειστηριασμών μέχρι τις αγροτικές κινητοποιήσεις, μόνο τυχαίο δεν είναι. Είναι και αυτό ένδειξη της πραγματικής «δημοκρατικής ευαισθησίας» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Οι φοιτήτριες και οι φοιτητές της Πολυτεχνικής Ξάνθης βρίσκονται στο επίκεντρο μιας υπόθεσης που μας αφορά όλους. Δεν πρέπει να μείνουν μόνες και μόνοι.