Website Εκδόσεις Περιοδικό Λέσχη
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
Το 2006-’07 δεν είναι εδώ και καιρό ένα σημείο, μία αναφορά που ξαναγυρνά το «κοινωνικό» υποκείμενο, η «γενιά μας» σα σύνολο.
Οι φασίστες δεν έχουν χώρο στην κοινωνία πολλώ δε μάλλον στο πανεπιστήμιο, που είναι άσυλο προάσπισης κοινωνικών αγώνων και εφαλτήριο κινημάτων.
Στο πλευρό των διωκόμενων φοιτητών τοποθετούνται πλήθος φοιτητικοί σύλλογοι αλλά και πανεπιστημιακοί.
Οι έξι από τους οχτώ πρόσφυγες αφέθηκαν ελεύθεροι ενώ οι άλλοι δύο κρατούνται σε άθλιες συνθήκες επειδή δεν είχαν χαρτιά.
Είναι λάθος η λογική που προκρίνει τώρα συγκρότηση κομματικών παρατάξεων στα μεγάλα συνδικάτα και όχι δημιουργία πλατιών αγωνιστικών συσπειρώσεων.
Eίναι η επαναφορά της θανατικής ποινής στην Τουρκία ο επιθανάτιος ρόγχος ενός φαινομένου που εξαλείφεται από τον κόσμο, ή είναι μία εικόνα από το μέλλον;
Η δική μας γεωλογική εποχή δεν είναι της ανθρωπότητας αλλά του κεφαλαίου.
Βία δεν είναι μόνο η ξυλοδαρμοί, είναι και τα λογία βγαλμένα από ρατσιστικό μίσος, περίτεχνα καλυμμένα από χρυσοποίκιλτα ράσα και «πατριωτικές» μάσκες.
