



Είναι αμφίβολο αν το τζογάρισμα των φιλελεύθερων θα τους βγει.
Ο ελέφαντας στο δωμάτιο είναι το εθνικό ζήτημα, γύρω από το οποίο πολώνεται σήμερα η γερμανική κοινωνία.
Η υποχώρηση της εμπιστοσύνης των λαϊκών στρωμάτων προς τους Σοσιαλδημοκράτες κατέστησε την εκλογική διαδικασία εξαρχής δύσκολη για το SPD.
Κανείς δεν φαίνεται να έχει περισσότερη τυφλή εμπιστοσύνη στο κοινό νόμισμα από την ευρωαριστερά.
Εδώ και καιρό η Γερμανία δεν είναι ο παράδεισος των υψηλών αποδοχών και των σταθερών εργασιακών σχέσεων.
Όταν τσακώνονται οι ελέφαντες, την πληρώνουν τα ποντίκια, εν προκειμένω η κυβέρνηση, που προσπαθούσε να πείσει ότι έπαιξε με «στρατηγική ευφυΐα» στις αντιθέσεις Γερμανίας-ΗΠΑ.
Η διάρρηξη των σχέσεων εκπροσώπησης και η κατάρρευση του πολιτικού αναγκάζουν τα κύρια δεξιά κόμματα να ακολουθήσουν την αντικειμενική φορά των πραγμάτων ώστε να την εκμεταλλευτούν οπορτουνιστικά, υιοθετώντας την ακροδεξιά ατζέντα για να «χαϊδέψουν αυτιά». Το πρόβλημα εδώ είναι ότι τα αυτιά αυτά ήδη έχουν φτάσει σε κατάσταση ώστε να χρειάζονται χάϊδεμα.
Ενώ οι απανωτές ήττες στη Γερμανία και την Αυστρία υποχρεώνουν την Κ.Δ. να εγκαταλείψει την πολιτική «τάξη εναντίον τάξης» και να προσανατολιστεί στην ανάγκη συγκρότησης αντιφασιστικών μετώπων, η Σοσιαλιστική Διεθνής απορρίπτει πρόταση αντιφασιστικής συνεργασίας, ακόμα και το φθινόπωρο του 1934.