



Με αυτά τα λόγια ξεκίνησε η ομιλία της Αλεξάνδρας Κασσίμη σε θέατρο της Αθήνας λίγες μέρες μετά το θάνατο του συζύγου της, Χρίστου Κασσίμη.
Σε πείσμα της εικόνας που έχει καλλιεργηθεί ότι η πολιτική βία στην Ιταλία προερχόταν κυρίως από την Αριστερά, εδώ ήταν που δοκιμάστηκε περισσότερο από οπουδήποτε αλλού στη Δυτική Ευρώπη η βία των παρακρατικών μηχανισμών και των ακροδεξιών ομάδων.
Η στρατηγική του κυβερνητισμού/εκσυγχρονισμού του πολιτικού συστήματος δεν ήρθε ως «κεραυνός εν αιθρία».
Η συγκρότηση του Συνασπισμού οδήγησε στη μετατόπιση από την κομμουνιστική αναφορά σε έναν ήπιο κεντροαριστερό μετασοσιαλδημοκρατικό λόγο μιας «αριστεράς της αγοράς».
Η ιδιωτική τηλεόραση πρόβαλλε ως αναγκαιότητα, αφού το κρατικό μονοπώλιο της ΕΡΤ στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία έφτανε τα όρια της ιλαρότητας.
Οι αντιδράσεις της κοινωνίας με αιχμή τους φοιτητές, τους ερευνητές και τους πανεπιστημιακούς δασκάλους αποτελούν το ανάχωμα στις αναδιαρθρώσεις.
Στο μέσον μιας τεράστιας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και με αφορμή τις επερχόμενες ευρωεκλογές παρουσιάζεται μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να γίνει μια ουσιαστική αποτίμηση της συμμετοχής της Ελλάδας στην Ε.Ε. αλλά και στη ζώνη του ευρώ
Ζητούμενο παραμένει η μόνιμη, σταθερή και ενωτική παρέμβαση της ριζοσπαστικής αριστεράς στο χώρο των αγροτών